برچسب: امامزاده‌ها

رودخانه بزرگ «سفیدرود»، خاک گیلان را به دو پاره تقسیم کرده است که در گذشته، پاره شرقی را گیلان بیه‌پیش، و پاره غربی را گیلان بیه‌پس می‌نامیدند. این دو پاره همواره با یکدیگر تفاوت‌های فرهنگی، دینی و اجتماعی عمده‌ای داشته‌اند؛ از جمله آنکه، تا پیش از دوره صفوی، مردم گیلان بیه‌پیش عموماً زیدی مذهب بودند و خاک آن، قلمرو فعالیت...

در جوامع بشری گوناگون، تحولاتِ سهمگینِ دینی، همواره تأثیری مستقیم بر وضعیت نیایشگاه‌ها و زیارتگاه‌ها و به عبارت دیگر، اماکن آیینی و قدسی به‌جا گذاشته و معمولاً استحاله این اماکن را مطابق دین و آیینِ جدیدِ غالب در یک منطقه در پی داشته است. این مسئله سنّتی تقریباً فراگیر در تاریخ بشر به شمار می‌آید و حتی در زمان حال...

پیش از این مقاله‌ای به قلم نگارنده با عنوان «ملوک شیعه ری و ورامین در دوره ایلخانی»، در معرفی یک خاندان علوی حاکم بر منطقه ری و ورامین در دوره ایلخانی منتشر شد که پس از انتشار آن، در مطالعات و جستجوهای بعدی در منابع تاریخی، آگاهی‌های دیگری درباره این خاندان دست‌یاب شد.

گونه‌ای از زیارتگاه‌های نسبتاً رایج در ایران، امامزاده‌های موسوم به «غیبی» (یا اسامی معادل آن همچون پیر غیب، شاه پیر غیب و سلطان پیر غیب) است. مطالعه شمار قابل توجهی از امامزاده‌های غیبی نشان می‌دهد که داستان پیدایش بیشتر آنها در باورهای عامیانه مردم، مبتنی بر ناپدید شدن یک یا چند امامزاده در محل زیارتگاه است که معمولاً در حال...

از جمله مهم‌ترین آثار تاریخی از میان رفته قم، بنای آرامگاهی یا زیارتگاه کهنی واقع در محدوده قبرستان درب بهشت (گلزار شهدای کنونی) بوده که گویا تا نیمه‌ها یا شاید اواخر دوره پهلوی پابرجا بوده، اما امروزه هیچ نشانی از آن باقی نمانده است.

در سده هفتم هجری، ریاست و حکمرانی ری و توابع آن از جمله ورامین را چند تن از رجال یک خاندان سادات علوی حسینی به توارث از یکدیگر برعهده داشته‌اند که در برخی منابع، از آن‌ها به عنوان ملوک ری یاد شده است. آگاهی‌های موجود درباره این خاندان در منابع تاریخی، بسیار اندک و پراکنده است و در واقع می‌توان...

تصاویر ارسالی آقای سعید طاووسی مسرور، پژوهشگر تاریخ اسلام؛ بخش دوم: برخی امامزادگان شهرستان ساوجبلاغ (تاریخ عکسها: ۲۲ آبان ۱۳۹۴)